Αντώνιος Πλέσσας ή Αντώναρος

1924 - 1999


Αντώνιος Πλέσσας ή Αντώναρος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1924. Παιδάκι 9 ετών πήγε και βοηθούσε το μεγάλο καραγκιοζοπαίκτη της εποχής εκείνης Ντίνο Θεοδωρόπουλο.

Σαν βοηθός έμεινε μαζί του περίπου 6 χρόνια. Ο ζήλος του και η αγάπη για τον

Καραγκιόζη ήταν τόσο πολύ μεγάλη που έμαθε την τέχνη τόσο καλά που για πολλούς - έτσι έλεγαν - ξεπέρασε και τον ίδιο το δάσκαλο του.

Ο Αντώναρος αν και ήταν αγράμματος έπαιζε 95 παραστάσεις.

Είχε και ένα άλλο χάρισμα . Έπαιζε μπουζούκι και τραγουδούσε τα τραγούδια του Θεάτρου Σκιών.

Στα πρώτα βήματα του στην τέχνη έπαιξε σε πολλά θέατρα της εποχής (ΜΑΡΟΥΔΑ - ΖΑΒΛΑΝΗ - ΑΧΑΓΙΑ - ΑΜΑΛΙΑΔΑ - ΚΑΛΑΜΑΤΑ - ΑΙΤΩΛΙΚΟ - ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ - ΠΥΡΓΟ ΗΛΕΙΑΣ - ΤΡΙΠΟΛΗ κλπ). Τους χειμώνες έκανε περιοδείες σε πολλά χωριά, σκορπώντας τα γέλιο και τη χάρισε σε μικρούς και μεγάλους. Η φήμη του εξαπλώθηκε πάρα πολύ γρήγορα και ήταν κοσμαγάπητος και περιζήτητος.

Πέθανε στις 5 Ιουλίου 1999 στην Αμαλιάδα, με το παράπονο ότι ξεχάστηκε στα γεράματα του από όλους και προπάντων από την πολιτεία.

Όταν προσκόμισε τα δικαιολογητικά για τη συνταξιοδότηση του σαν παλαίμαχος καλλιτέχνης, το αρμόδιο γραφείο δεν βρήκε επαρκή τα 57 χρόνια σκληρής δουλειάς και μόχθου και δεν του έδωσε αυτή τη σύνταξη που την δικαιούταν, διότι ο Αντώναρος δεν έκανε και δεύτερη.

Ασχολήθηκε μόνο με τον Καραγκιόζη του και το μπουζούκι του . Μπορεί ο Αντώναρος να έφυγε, δεν θα ξεχαστούν όμως ποτέ τα έργα του γιατί συνεχίζει επάξια γιος  του Φώτης Πλέσσας.

Επίσης πολλοί καραγκιοζοπαίκτες έχουν κασέτες με τα τραγούδια του και έτσι θα τον θυμόμαστε για πάντα. Οι τελευταίοι αμανέδες που τραγουδούσε στα 75 χρόνια του ήταν δύο:

Φίλοι πια δεν υπάρχουνε, να σ' αγαπούν με πόνο
κι αν σ' αγαπάει και κανείς για το συμφέρον μόνο
Τι να την κάνω τη ζωή κι ας είναι κι άλλη τόση
αφού υπάρχει θάνατος και το κορμί θα λιώσει

Τραγουδούσε κι έκλαιγε. (Στοιχεία από συζήτηση με τον γιό του, Φώτη Πλέσσα)

 

 

<< Επιστροφή στους Έλληνες Καραγκιοζοπαίχτες