Δημήτρης Ασπιώτης
Ο αγαπημένος μας Δημήτρης Ασπιώτης που γλύκαινε με το χαμόγελο του τις συναντήσεις μας στο «εντευκτήριο της Δευτέρας». Οι δάσκαλοι του ο Ντίνος Θεοδωρόπουλος, ο Ανδρέας Βουτσινάς και ο Ανδρέας Σωτηρόπουλος όπως και οι παλιοί του συνάδελφοι έρχονταν και ξανάρχονταν στις διηγήσεις και τις ιστορίες του γνωρίζοντας σε μας τους νεότερους τις παλιούς χρυσούς καιρούς του Καραγκιόζη. Τότε που μαζί με τον αδερφό του Σωτήρη νεαροί ακόμη έστηναν τη σκηνή τους για να συναγωνιστούν με επιτυχία τα μεγάλα ονόματα του Θεάτρου Σκιών της εποχής. Σπουδαία έργα όπως "Οι αετοί του Ολύμπου", "Ο Τσακιτζής", Ό λήσταρχος Πανόπουλος" έκαναν εκατοντάδες εισιτήρια. Οι αποθεώσεις του στο "Ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε" παραλίγο να στοιχίσει τη ζωή στον συνεργάτη του Τσόρδιο που έπαιζε στην παράσταση τον αντίστοιχο ρόλο - ή το κάψιμο του Αθανασίου Διάκου με πραγματικό σκελετό άφησαν εποχή. Τα καλαμπούρια του -μπόμπες, όπως τα έλεγε ο αδερφός του - χάρισαν το γέλιο σε χιλιάδες θεατές. Ο Μίμης Ασπιώτης έζησε πολλά χρόνια στην Αυστραλία όπου έπαιξε και αρκετές παραστάσεις. Τα τελευταία χρόνια ζούσε με την οικογένεια του στο Περιστέρι. Το παράπονο του ήταν ότι δεν μπόρεσε λόγω των συγκυριών να αφιερώσει μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του στο Θέατρο Σκιών Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ζωγράφους του Καραγκιόζη. Όλοι σχεδόν οι συνάδελφοι του είχαν φιγούρες, σκηνικά και ρεκλάμες φτιαγμένες από τα χέρια του. Τελευταία μάλιστα ζωγράφιζε συνεχώς αφήνοντας εργαλεία και στους νεότερους συναδέλφους του. Ο ίδιος συνήθιζε να λέει γελώντας: - Τις ρεκλάμες πω'χω ζωγραφίσει αν τις έβαζα τη μιά πίσω απ' την άλλη θα φτάνανε μέχρι τη Αυστραλία. Εξίσου σπουδαίες και οι συμβουλές για την τέχνη μας που άφησε για κληρονομιά. Θα τον θυμόμαστε πάντα με συγκίνηση.
|